از تقسیم تا ادغام آنلاین: رنسانس دیجیتال در لهستان.
داستان اینترنت لهستان از قرن‌ها تغییر مرز، سانسور دوره کمونیستی و آزادی نهایی می‌گذرد و نشان‌دهنده تمایل عمیق مردم لهستان به آزادی و پیشرفت است. به محض اینکه پرده آهنین در سال ۱۹۸۹ برداشته شد، احساسی تازه از امکان به عرصه فناوری سرازیر شد، جایی که دانشگاهیان، علاقه‌مندان و کارآفرینان اولیه به سرعت برای اتصال کشور به اینترنت جهانی تلاش کردند.
با اصلاحات دموکراتیک، رقابتی میان ISPهای خصوصی برای پهنای باند افزایش یافت و در چند سال کوتاه، شهرهایی همچون ورشو، کراکوف و وروتسواو از سریعترین نرخ‌های پذیرش اینترنت در اروپای شرقی برخوردار شدند. فناوری کابلی و DSL در اواخر دهه ۱۹۹۰ به شدت گسترش یافت، در حالی که اپراتورهای موبایل—اورنج (پیشتر ایده)، تی‌موبایل، پلاس و پلی—از تمایل لهستان به خدمات مدرن مخابرات بهره‌برداری کردند. پیوستن به اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۴ سرمایه‌گذاری جدید و راهنمایی‌های مقرراتی را به ارمغان آورد و باعث شد که فیبر پرسرعت به یک هدف ملی تبدیل شود و نه یک لوکس شهری.
امروزه، زیرساخت پهن باند لهستان دارای شبکه‌های پیشرفته فیبر به خانه، Wi-Fi سراسری در شهرها و راه‌اندازی ۵G است و این کشور را به عنوان یک مرکز فناوری در حال رشد قرار داده است که استارتاپ‌ها، استودیوهای بازی و خدمات مالی را جذب می‌کند. با این حال، هنوز فاصله‌ای میان متروپل‌های پررونق و جوامع روستایی دورافتاده وجود دارد—برخی هنوز با خطوط مسی قدیمی و پوشش پراکنده دست و پنجه نرم می‌کنند. ابتکارهای دولتی جاری مانند “لهستان دیجیتال” (Polska Cyfrowa) به دنبال کاهش این فاصله است و به گسترش اینترنت پهن باند یارانه می‌دهد و نوآوری در دولت الکترونیکی، آموزش دیجیتال و تله‌مدیسین را تقویت می‌کند.
در میان برج‌های اداری درخشان و میدان‌های تاریخی قرون وسطایی، نسل جدیدی از برنامه‌نویسان، فعالان و کارآفرینان دیجیتال به بازتعریف هویت لهستانی برای قرن بیست و یک ادامه می‌دهند. چه در قلب پرجنب و جوش صحنه فناوری ورشو و چه در یک دهکده دورافتاده در کنار ویستولا، اینترنت دیگر یک خدمت اختیاری نیست بلکه داستانی در حال شکل‌گیری است—که گذشته پرقصه کشور را با آینده‌ای جسور و پویا ادغام می‌کند.
